Als dit de ruis is
Wat blijft er nog? vraagt het jongetje zich af. Hij ligt op een warme zomeravond in zijn bed, het gordijn is dicht, het raam is open en hij luistert tussen waken en slapen naar de wereld buiten zijn slaapkamer. Hij luistert zo goed dat hij steeds meer gaat horen, van steeds verder weg, tot hij zelfs geluiden hoort die hij niet kent omdat ze van plekken komen waar hij nog nooit geweest is, maar waar hij naartoe genomen lijkt te worden.
In november 2012
In november 2012 bouwden Jeroen van Kemenade, Tim Klein Haneveld, Leli Vero, Mark Versteegen en Jabik de Vries een geluidsstudio op.
Ze hadden besloten zich daar vier dagen op te sluiten om tot iets moois te komen. Nog niet eerder hadden ze in deze samenstelling muziek gemaakt, bovendien organiseerden ze een pool van muzikanten die stand-by waren en langs konden komen wanneer ze gebeld werden. Er lagen geen songs klaar of half-klaar om gespeeld te worden, het enige houvast was een vertelling van Jabik de Vries.
Na de vier lange dagen lagen er opnames die een spannende mengeling waren van afgeronde liederen en sferische stukken waarvoor gebruik was gemaakt van verschillende akoestische en elektronische instrumenten, binnengeluiden door het hele gebouw en buitengeluiden. Klaar was het niet, maar de moeite waard om af te maken. Dat gebeurde in de loop van de tijd, in verschillende samenstellingen in verschillende studio’s.
Het resultaat is een stuk van drieënveertig minuten met als titel ‘Als dit de ruis is’.
