boeken
Alles nieuw
Zijn fysiek aftakelende en dementerende moeder dwingt de hoofdpersoon zijn eigen geestelijk logboek op te stellen. Het wordt een verhaal van onthechting en afscheid nemen. Niet alleen van zijn moeder, maar ook van zijn geboorteplek en de God van zijn jeugd. Met pijn in het hart.
meer :.
Wachtland
Wat gebeurt er als je als fotograaf ’s nachts door de woeste leegten van een bouweiland wandelt? Om je heen doemen de vage contouren op van een stadswijk die nog moet komen: zandheuvels, steigers en dampend beton. Wat zoek je daar in die oorverdovende stilte? Dan ontmoet je een nachtwaker, de enige andere mens die hier ronddwaalt.Hij waakt, jij wacht. Op het klikje van de sluiter. Er ontspinnen zich gesprekken. Over de nacht en het bouwen, de stad en het land, hekken en sleutels. Totdat er iets gebeurt.
kleine vertellingenverder
Het Kleine Requiem
Het Kleine Requiem. 2 november “… En toch, toen ik naast mijn opa stond en keek hoe zijn vlezige hand het mes met veel boter over het beschuit liet raspen, zei iets zonder woorden me dat ik moest onthouden wat ik zag en dat ik moest zien om te onthouden. In de tuin kreunde een … Continue reading Het Kleine Requiem
Koorts
Ondanks dat hij niks zegt, word ik wakker. Hij staat naast me. Ik voel ineens de koude klamheid van de septembernacht, die lijkt op de koude koorts die ik een paar nachten had. Ik moet kotsen, zegt hij. Het doet me overeind schieten. Kom maar snel. Ik heb het al gedaan, in bed. In zijn … Continue reading Koorts
Een vlinder op de vloer
Er ligt een vlinder op de vloer. Niet ver van de openstaande deur. Hij kwam de kamer ingedwarreld en viel dood neer. Ik was er niet bij. Niemand. Alleen de vlinder, en de dood. Ja die was er ook bij. Het was een mooi voorjaar, toen werd de zomer nog mooier en daarna werd het … Continue reading Een vlinder op de vloer
Maar mag ik er nu dan langs?
Zijn roerloze schaduw valt op het verse, glimmende asfalt. Middenin de nacht; ik vraag me af waar de glans en de schaduw vandaan komen. Het is een wonderlijk tafereel, ik rem ervoor af. Ook wanneer ik tot vlakbij hem gerold ben, beweegt de reiger niet. De kop schuin omhoog op de gestrekte hals, de snavel … Continue reading Maar mag ik er nu dan langs?
Overlandersverder
Vijf mannen bouwden een geluidsstudio op in een leegstaand bedrijfspand. Ze hadden besloten zich daar vier dagen op te sluiten om tot iets moois te komen. In deze samenstelling hadden ze nooit eerder muziek gemaakt, bovendien organiseerden ze een pool van muzikanten die stand-by waren en langs konden komen wanneer ze gebeld werden. Er lagen geen songs klaar of half-klaar om gespeeld te worden, het enige houvast was een vertelling van Jabik de Vries.
Na de vier lange dagen lagen er opnames die een spannende mengeling waren van afgeronde liederen en sferische stukken waarvoor gebruik was gemaakt van verschillende akoestische en elektronische instrumenten, binnengeluiden door het hele gebouw en buitengeluiden. Klaar was het niet, maar het bleek de moeite waard om af te maken. Dat gebeurde in de loop van de tijd, in verschillende samenstellingen in verschillende studio’s.
Het resultaat is een stuk van drieënveertig minuten met als titel ‘Als dit de ruis is’.
